7
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
187
Okunma
Bir mektepti kalbim,
sıralarında yalnızlık oturur,
tahtasında yarım kalan dualar yazılı.
Ben her harfi bir sızı gibi ezberledim.
İsyana meyilli bir sessizdim bazen,
bazen de sevecen bir kabul gibi.
Gökyüzüne baka baka konuşurdum,
bulutlar cevaptı, ben hep soruyordum.
Ve işte şimdi…
Ruhumun ıssız harflerinden bir şiir
düşüyor yeniden içime —
ne tam yitik,
ne tam çocuk,
yalnızca biraz eksik,
biraz da şiir.
5.0
100% (17)