Köşe başındaki dilenci
Sessizdi son sözü gidişi gibi..
Sesli harfler ana yurdunda Bir avuç çığlıktı düzene.. Ardından ne hüzün ne de gözyaşı.. Bir ’lanet olsun’u vardı dünyaya karşı.. Bir de kadere içerlemesi.. Vahim bir son hazırladılar ona özene bezene, Gözleri tırmaladı son nefesi.. Şimdi gazete kağıdı örtüyor, Acılardan bir kent kurulmuş yüzünü Ve kimse görmüyordu tepesinde dolanan hüzünü.. Üzerinde ki gazetede flaş haber Bir genç manken bilmem kaçıncı adamla beraber.. Bozuk düzenin zavallı insanlarıyız biz Bir sadaka kadar yok değerimiz.. |
Sen sevda tacirisin,
ben umudun dılencısı.
senın işin alıp satmak,
ısrarla dılenmek benımkısı.
sevgılerım yurekten...yukarıdakı mısraların devamı da var...şu anda zıhnımde hazırlanıyorlar...