7
Yorum
31
Beğeni
0,0
Puan
213
Okunma
Her güzel yüreği sevmeli,
Zira aşk ne surete nazar eder, ne lisâna kulak.
Gönül güzelse,
Sükût yaraşmaz âşıka; aşkı söylemeli, aşk ile yanmalı.
Vazifedir kararmış mahale ışık tutmak
Tahammül nasıl ola,
Hakk’ın yarattığına kin ile bakan nefse?
Kibir, ırka bürünmüşse eğer,
O kalp değil; o, nefisten yontulmuş bir taştır.
Kim “ecnebi” deyip ayırır gönülleri,
Mahşerde hesap kefesinde yan yana durur
Bilmez ki: Hakk’ın işine ecnebi denmez.
Olsa olsa, kendi olur maneviyâtın ecnebisi.
insan insana insan olduğu için muhtaçdır
İnsan olan insana kefildir
Ey nazarını dışta gezdiren gaflet ehli!
Bil ki: Toprağın rengi ayrıdır, ama suyu birdir.
Ve güzel yüreğine diken dikme
Güller solar, aşk kurur.