0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
75
Okunma
Işık,
görülmediğinde kaybolur karanlıkta,
bir yıldız gibi —
sessizce söner
farkında olmadan bakıp geçtiğimiz.
Zordur onu ortaya çıkarmak,
taşlar arasında gizli bir kıvılcım gibidir;
ama daha zoru,
gözle değil,
yürekle görebilmektir onu.
Bir kez değdi mi ruhuna,
ne karanlık kalır etrafında
ne de gri tonlar zihninde.
Bir renk doğar her düşüncenin ucunda,
bir ses yükselir suskunluğun içinden.
Ve insan,
ışığı değil,
kendini bulur onun ardında.
