ÖLÜLER NERDE YAŞAR?
zaptetmiş adın
her sözün son hecesini sözsüz şiirler yağıyor geceme ritmi yok ahengi yok. korkuların canı cehenneme! gel düşüme kendi korkusuna söven İblis! masal anlat sırasıyla cennetindekilere. maddeye tapışların örtülmesi ne kolay manevi maskelerle deli diyorlar ruhları görenlere. kırmızı peruklu suskun kurbağa sıçra hadi sıçra! Kaf Dağı’nın ardına yeter zehrin ikimizi de acıtmaya. ne yazık ki hala, görmezsem gözlerini göz gözü görmüyor bende. atıldıkça topraklar ölülerin üstüne yaşamak çoğalıyor içimde. ölüler nerde yaşar anne? ! www.seherduman.com |
Değişik ve güzel bir şiirdi seher hanım kutlarım
....saygılar..