MUTLULUKLA BARIŞIKTI ONLAR...
Attım kendimi ansızın sokağa..
Uzaklaşmak istedim o asık suratlardan... Yakınlaştım birden bir fotoğrafhaneciye, Bakındım etrafıma epeyce... Gördüm ki;orada yoktu asık,kırgın,mutsuz sima; Hepsi de mutluydu.... Sanki,sanki o sessiz sokaklardaki asık yüzlü genç çiftlere inat gülümsüyordu bu insanlar... Buradakiler farklı,buradakiler gülümsüyordu hayata, Kırgınlıklarını unutmuş,saf bir gülümsemeyle bakıyorlardı yaşama; Buradaki insanlar;mutlu-bahtiyar,genç-yaşlı,sevinçli-heyecanlıydı; Çünkü buradakiler;hayatı kalplerindeki mutluluğu gözlerine yansıtarak yaşıyorlardı...! |