3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
196
Okunma

Yollara koyulur insanın hası
Yürüdükçe yol alır, silinir pası
Yüreğine gizler hasreti yası
Yolcuyuz her daim ölüm son durak...
Kimimiz çobandır,koyun güderiz
Dağlarla, taşlarla,sohbet ederiz
O’ndan gelir yine O’na gideriz
Yolcuyuz her daim ölüm son durak...
Bazen ağlar bazen güler yüzümüz
Kundaktan kefene büyür bezimiz
Ayrılık derdiyle inler sazımız
Yolcuyuz her daim ölüm son
durak...
Dünya telaşıyla yorulur insan
Coşar çağlar bir gün durulur insan
Yalnız Hakikate sarılır insan
Yolcuyuz her daim ölüm son durak...
Karış karış her toprağı gezeriz
Belki bir ummanda gölde yüzeriz
Küçük; Yüreğinde veda sezeriz
Yolcuyuz her daim ölüm son durak...
5.0
100% (9)