Ben gideli
/Utandım kal’den/
Büyümüş şiir...

Katlanmış acılar,
Göğünde sürgüne kanatlanmış güvercinler
Kanamış şehir...

Bir yosmadan ateş istedim
Ücreti mukabil efkar karşılığında
Öptüm ya, yandı dilim
Dünün bir aşk acısı kalmış dudağında...

El gördü beni kaldırımlar
Nereye baksam içi boşalmış tanıdık yüzler
İnsan mı değişti?
Nedir bu yaz ortasında çektiğim ayaz
Mevsim mi dönüştü?

Ben gideli
Bulsam seni
İçsek, sevişsek biraz
Günaha boyasam elbiseni...
Yine tövbemiz olsa, yatsak uyusak...
Yine tanır mısın beni?
Öyle ya, öfkeye kan, aşka ihanet karıştı...
Bilmem, yine okşar mı sakalımı ellerin
Bakışım aynı ama...Biraz yüzüm kırıştı...

Zen!
Eril yalnızlığım, dişil susuzluğum!
Kov beni kapından! Sapla bıçağı böğrüme!
Bin yıl geçmesin acım!
Kaskatı yüreğim... İflah olur mu bilmem...
Yarana muhtacım!

Haziran 2025/İstanbul (Zulamda acı)