Cıvıl cıvıl sesler yankılanır sokaklarda,
Misketler parıldardı avuçlarımızda.
İstop sesleriyle dağılırdık her bir yana,
Oyunun ateşiyle günler tükenmez sanırdık.

Ter damlardı alnımızdan, dizlerimiz yara içinde,
Gülüşlerimiz karışırdı mahallenin uğultusuna.
Sınırsız düşler yeşerirdi o küçük kalplerimizde,
Yarınlar avucumuzda bir kelebek gibi çırpınırdı.

Biz çocuktuk,
Hayal dünyamız geniş, hayat henüz lekelenmemiş,
Hesapsız, kitapsız, yalansız ve dolansız,
Ve o safiyetle veda ettik o güzelim günlere.

Sokak lambaları birer birer yanarken,
Anneler seslenirdi akşam yemeğine.
Bir masalın sonuna gelmiş gibi dağılırdık,
Ve gün batımı, içimizde bir hüzün bırakırdı.

Çünkü büyüyorduk,
Oyunlar birer birer eksilirdi cebimizden,
Gülüşlerimiz birer birer düşerdi yanaklarımızdan,
Ve o safiyetle veda ettik o güzelim günlere.