kendi kendime çile
Neye uzansam elimde kalıyor
Ne yapsam nafile Beynim düşünce yumağı Beynim çelişkiler şehri Çıkmaz sokaklarla dolu Gidiyorum Yol bitti Sanki dünyayı ben taşıyorum Her şeyin sorumlusu ben Konuşmak için ağzımı açacakken Sus diyorum yine sus Akıt yine içine Ateşiyle yan Közüyle kavrul Küllensin sonra acıların Unut her şeyi yaşananı süpür hiçbir şey bırakma sil izi kalmasın ama yok inatla başa dönüyorum bir arpa boyu yol almadan ah diyorum ah bu kadar mı zora sokar kendini insan bu günde haram nefes almak mutluluğu tatmak kimsenin yapamadığını yaptın yine çevirdin kendini kül yığınına haydi canlan canlanabilirsen |
kalemine ve yüreğine sağlık.
şiirle sevgiyle mutlu kal.