çocukluğum vişne ağacında canlandı bugün
hayat buldu anılar hüzünlü yüreğimde

gökyüzü tepemde güneş gülümsemede
ağaçtı oyun yuvamız vişneydi yemeğimiz
saatler dururdu orada
hesapsızdı hayat tepede
çocukça yüreğimizle geleceği merak eder
Düşler kurardık

Yeni hayatlara gebe ağaçlar dizilmiş bahçemizde

sıkılınca hayattan
yuvadan
mekandan
hadi atla bakalım
vişneden ayvaya
düşmeden yerleş
yeni yuva yeni hayat
yine güneş
yine mavi sonsuzluk

kurabildiğin kadar kur hayal sınır yok burada
değişen yemek değişen oyundu hayat

……………………………………………
şimdi vişneler yok
ayva yedi kendini
Ağaçlar ise yol..
…
Hayat bir tusinami
üstüme hücum eder
kaçmak imkansız
teslimiyet kaçınılmaz son
yüreğim yangın yeri
yüreğim sana aşikar
yalnızlığım kadim dost
atlarsam kurtulur muyum
vişneden ayvaya