başını aldın avuçlarına sıktın parçalarcasına
lanetler yağdırdın yaşadığın hayata
keşke dedin biliyorum çoğu zaman
hak etmemiştin değil mi böyle bir yaşamı
şimdi başka bir coğrafyada
olmalıydın seni hak edenlerle
sustu yüreğin sustu dilin
haykırdı sessizliğin
haykırdı mutsuzluğu
düşüncelerin savaştı duygularınla
mantığın ters düştü vicdanınla
yakışmıyor bu hayat sana
sen böyle basitliklerle uğraşmamalısın
biliyorum
harabeye çeviriyorum hayatı ikimize
inadım boşuna
gayretim yetmiyor
hayatı yüklenemiyorum
vurdum duymaz da değilim ben
çabaladıkça batıyorum

senin mutsuzluğun benim sonum olur
yüreğinden kalemine dökülenler
hepsi birer kurşun olur beynime sıkılır
bin kere öldürür bunlar beni
bin cenaze kalkar
yüreğimden
sessizce
ne bir damla göz yaşı dökülür
arkamdan
ne de bir gitme
dudaklardan