Ben Adam Olamadım
“Bir gece bileklerimi keserken yakaladı umut”
Evet bayım, Siz beni geç tanıdınız Makyajlı yerinde hayatın Ucuz, yalancı Sövgülü sancılı ve korkak tanıdınız Oysa dün diye bir şey vardı Dün biz vardık, dün ben vardım Dün gecekondu mahallelerindeydi Şehrin sabırsız çocuklarıydık Onun için hemen büyüdük Bir düğme açıp delikanlı böğrümüzden Demli çay lezzetinde söver Islık,ıslık geleceğimizi harcardık Deli oğlan derlerdi; Bu adam olmaz Cebimde yasak gazeteler Gözlerimde yağmur ertesi bir rutubet Bir de gülüşüm vardı Yana taranmış saçlarım simsiyahtı Daha bir çalımla geçerdim Geceleri duvarlarına slogan yazdığım Evlerinizin arasından Briyantin…O koku…bilmem ne... Elizabeth Ucu pantolona saklı, yırtık kravat Bir pabuç arkadaştan, Cilalı…ama ne parlak Aşka koşar, aşkı yaşar Ama belli edemezdik Kızları görünce kızaran taşralı yüzümüz Meydanlarda çığlığa dönüşür Kovalanır, hırpalanır, copumuzu yer gülerdik Umut yalın ayak Yarın çırılçıplak Türkümüzü söylerdik Betonlara gül koklatarak Deli oğlan derlerdi; Bu adam olmaz Bir gülüşüm vardı, Hem saçlarım simsiyahtı… Sezen Aksu’luydu bütün parklar Semaver dolusu içerdik şarkılarını Oracıkta evlenirdik Hani bir baksa o kızlar Bacı demiştik bir kere Ah..! Ne militan bacılardı onlar Ve bütün müzikler o gecekonduda bitti Bitti seğirmesi diriliğin Bir gece bileklerimi keserken yakaladı umut İlk kez saklayacak bir şeylerim oldu Saat bilmem kaç Ankara kirli, Ankara soğuk Gülmek için, hala saçlarım siyah Kefilleri vardı anladım İmzalı yerleri vardı hayatımın Etimde şirpençe çıktı Adam olmaya yüz tuttuğunda çocuk Hüznün Evet..! Hüznün En güzel yerlerinden öptük Saçlarımıza ilk ak Gülüşümüze ilk mühür İnsan yanımızdan ısırıldık Siyah beyaz filmlerin Hep dayak yiyen kötü adamlarıydık Ucuz markalardık Kullanılıp atıldık Şimdi meydanlar bizsiz Gecekondular korkak Adımız umuttu Herkes unuttu, Küçük kağıtlar soktuk oramıza buramıza Köle olduk dünkü sığırlarımıza Şimdi Gülüşümüzden korku sarkar Dum,duri dum…dum…da…dummm.. Saçlarım artık beyaz Gözlerim mi? Hala siyah Deli oğlan derlerdi; bu adam olmaz Oldum işte babamca; Bir gülüşüm vardı, ama ne gülüş Hem de saçlarım simsiyahtı Kaybettim işte babamca… |
"Şiir de şiir gibi şiir, siz de adam gibi adamsınız vesselâm..."
Gerisi booşşş kelâm....
Yüreğimden yüreğinize; sevgi-saygı-selâm...
----------------------------
İsmail GÖKTAŞ