Ben asilim diyen gerektir serde
Aslan dediğin kapacak arkadaş.
Lâikliğin süründüğü o yerde
Şahan dediğin uçacak arkadaş.


Lâf ile yürümez peynir gemisi
Her zümrenin var hâ kendi delisi
Büzül büzül büzülmezse gerisi
Yılan dediğin sokacak arkadaş.


Millet mi, zillet mi şaşırdım kaldım
Hırpadak bir sazdan, bir cazdan çaldım
Uyuz eşşeği de çayıra saldım
Eşşek dediğin anırcak arkadaş.


İrticâ terânesi en hit moda
Kökten bağlıdır şu seküler koda
Zendekânın tümünde aynı kota
Garga dediğin şakıycak arkadaş.


Pek mâhirâne döşer sana yafta
Te’yid aldık tâzeden geçen hafta
Dem döker godoşuyla aynı safta
Köpek dediğin havlaycak arkadaş.


Takunyaya ölümüne kin duyar
Gel gör ki helâ terliğine uyar
Bilemedim bu ne mel’em bir kumar
Sırtlan dediğin sırtlancak arkadaş.


Tıpış tıpış koşar o hür(!) reyine
Mehdi umuduyla bakar ’’bey’’ine
Kurbanlık gibi yatar eteğine
Koyun dediğin otlancak arkadaş.


Batı’nın a(r)tığına doymaz, yalar
Suflesine de bodoslama dalar
Sana ordan türlü nağmeler çalar
Tilki dediğin çalacak arkadaş.


Aslan sütüyle gelir hemen tava
Çıkar toksik gazla mürteci ava
Sıkıya dek gelince alır hava
Çakal dediğin dolancak arkadaş.


Eyvâh bana, düşerse eğer gardım
O yüzden kartları yeniden kardım
İthal samanı da balyaya sardım
Öküz dediğin yallancak arkadaş.


Seni öcü görüp bağlar kâbusa
Yobazlık neymiş bir baksa kâmusa
Kıymet verirdi belki de nâmusa
Tosun dediğin toslaycak arkadaş.


Kelime çatmak, fodulun nesine
İnsan var mı baksın bi çehresine
Vedâ vakti, hayvanat bahçesine
Timsah dediğin ağlaycak arkadaş.

Bu film burada bitecek arkadaş!..



Mâhir kalemlere teşekkürlerimle:


Giyindiği kaftan değil, çul gibi
Ummadığın anda çıkar kıl gibi
Uzanıyor her tarafa kol gibi
Ağaç dediğin dallanacak arkadaş.
Nûriye Hsbk Akyl


Kalemde güçlü, hicivde marifet,
Her dize ayna, hakikate davet.
Sözüyle kalkar gafletteki millet,
Helal olsun sana, var ol arkadaş!
Mesut Tütüncüler


Arı balı ve yılan zehri kusar
Bir ödlek yürek ki pustukça pusar
Hak konuşunca bak nasıl da susar
İnsan dediğin uslancak arkadaş.
Hatice Kılınç