Gül ağacının dikenleri,
Ne bir yüreği delmek ister,
Ne de bir tende iz bırakmak.
Sadece narin bir güzelliği
Rüzgârlardan, fırtınalardan
Korumak için oradadır.

Her bir diken, sessiz bir nöbetçi,
Geceyle gündüz arasında duran,
Sevdanın ince ipliğinde yürüyen.
Çünkü güzellik hep kırılandır,
Ve incinmeye en yakın olan
Çoğu zaman en değerlidir.

Gül ağacının ince dallarında
Saklıdır hayata dair sırlar.
Bir tebessüm kadar narin umut,
Bir gözyaşı kadar tuzlu hüzün,
Sevdayla büyür her yaprak
Ve dikenle korunur kırılgan kalp.

Kim bilir kaç yağmur dindi üstünde,
Kaç fırtına geçti sessizce.
Ama her sabah bir gonca daha
Güneşe yüzünü dönerken
Dikenler, usulca fısıldar:
"Ben buradayım, korkma..."

Sevgi de böyledir işte sevgilim,
Acılarla sarar kendini bazen,
Ama incitmek için değil;
Sadece sevgiyi saklamak için,
Kaybolmasın, yok olmasın diye
Bir duvar örer kalbimizin etrafına.

Ve bil ki en gerçek aşklar
Dikenlerle büyür nazlı nazlı.
Sen gülü gördüğünde unutma:
O dikenler, sevdanın fedakâr nöbetçisi.
Acı sandığın her dokunuş
Aslında gizli bir şefkat olur sana.

@NURAL BEKTAŞLI