23
Yorum
56
Beğeni
0,0
Puan
1403
Okunma
Haziranın ortasında bir yangın var içimde,
gölgene dokunuyorum uzaktan
gözlerim, avuç içlerimde paramparça.
Bir şehrin suskunluğu gibi bekliyorum seni,
geceyi yırtan bir çığlıkla,
kırık bir saat kadranında asılı kalmış hayaller gibi.
Ellerim,
bir kuşun kanadı gibi titrek
anılarım,
çivi gibi saplanıyor göğsüme.
Sen,
bir yaprak gibi
düşüyorsun içime.
bil ki bir yaz sabahı kadar masum.
Adını andığımda,
bir kuş susuyor dalında,
kanatlarını yorgun düşürmüş
uçamıyor.
Ve ben,
bütün yolların aynı yalnızlığa çıktığını
yine senden öğrendim.
O yüzden geldim sana,
Gül kokusu gibi
bütün çiçekleri kıskandırıp
yine sana konmak için.
Çünkü biliyorum sevgili,
sende kalan yarım kokumu,
ancak sen tamamlarsın.