SEN VE BEN
Buldukça yitirilen
Yanındayken özlenen Gittikçe kavuran Kavurdukça öldüren ateş sen Bakmaya doymayan Doymadıkça yanan Eriyip yok olacağını bile bile Yanmak için ateşe koşan ben Yemin üstüne yemin ettiren Yemin bozdurup tövbe ettiren Bir görünüp bir kaybolan Kaçtıkça kovalanan sen Bu son artık unutacağım diyen Unutmaya çalıştıkça daha çok özleyen Son tövbemdir deyip Tekrar günaha giren ben Küçücük avuçlarıma sığacak kadar çocuk Ama kendi içine sığmayacak kadar büyük Heybetle salınıp gezerken Özgürlüğüne esir olan sen Geri dönemeyip ileri de gidemeden Umutsuzca bekleyen Tam ortasında, yani çıkmaz sokakta kalan ben Kaçıp kurtulmak isteyen Ama kalbinden kaçamayan Umutsuz aşkların heykeliyim ben……. 30/10/2008 |
kutlarım...çok çok güzel şiiedi...