onbirekim
Hatırlar mısın kaç yıl geçti?
Ansızın geldin. Yaralarımı gördün, Yaralarımı öptün İyileştim... Yaralarımı soydun, Yaralarımı kaşıdın Kanadım... Ellerimi tuttun, Ellerimi! Güvendim... Gözlerime baktın, Gözlerim senin oldu. Seviyorum dedin, Kalbim senin oldu. Yetmedi! Sol elimden yüzük parmağımı gösterdin, İçim titredi, Evim senin oldu Sonra..... Gittin.... Ve sevgilim; yüzük parmağım bu akşam Gidişine aldırmadan İki kadeh koyacak masaya Bi o tarafa oturacak Bi bu tarafa.. Evet diyecek... Şerefe diyecek... Yaş-la-nın-ca- da- böy-le... Di-ye-cek! Bilmem kaçıncı yıl olduğuna aldırmayacak Şerefe! diyecek Nice on-bir-e-kim-lere Şerefe.... Ve bu akşam bu kadın, Bu kalp, kan revan içinde Girecek odamıza. Yatağın hep senin olan tarafına, Yani sol tarafına.... Sırtını dönecek, sessizce gözlerini kapayacak. Arkasında hep sen varsın gibi Nefesini, mışıltını dinleyecek... Sonra bu gözler, Yastığını ıslatacak sabaha dek... Ve bu kadın, ertesi gün, hiçbişey yokmuş gibi sevgilim, Kahkahalarıyla insanlara Günaydın diyecek Her yıldönümü olduğu gibi..... (On bir ekim H.M) |
anlatımıyla çok güzel bir şiir okudum.
Yüreğinizi ve güçlü kaleminizi
içtenlikle kutlarım