13
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
224
Okunma

Vuslatın göğsünde
bir hasret gülü açarken,
Kement vurdum zamana,
sabırla beklerken.
Ruhumun sofrasına
davet ettim kederi,
Dedim, "Hoş geldin ey sırdaş,
sen de bir emanetsin belli."
Gözyaşım pınar oldu,
aktı sessizce derine,
Bilirdim, her damlada bir rahmet gizli,
her zerreme sindi.
Devran döner elbet,
gece gündüze kavuşur,
Hüzün bulutları dağılır,
güneş yeniden ruhuma üşüşür.
Ey gönül, sakin ol,
bu da bir imtihan yurdu,
Her gelen misafir,
her giden bir ders,
bir öğreti sundu.
5.0
100% (16)