susuyorum kentin ıslaklığında yitmiş her söz kendine acımış bir minneti büyüttü bu kahrolası akşamda yorgundu ruh iklimleri bana verdiğin anlar anlamlar açıldıkça göğüs kafesimde adının isyanı teslimiyetin için kavgamdı
yalnızlık cinayettir ama sen değilsin katilim
gittiğine inandırdığım ellerim bittiğine inandıramadığım kendimi boğar sureti sende kalan aşk’ın aslı bende doğar yüzünün solduğu acıyla geçtiğim her sokak kuytulukta kalmış intiharımı ağırlıyor tartılsam ağırlığımca içimdeki sesin eksilir eksildikçe düşüyorum cinnetine adının cinneti öpüşlerin için kavgamdı
yalnızlık cinayettir ama sen değilsin katilim
kamçılanmış bir dilde dualar peşrev sanatında burkulmuş inanç kabir azabında hu çekiyor sen diye çekiliyor içimde ki tanrı kendi yalnızlığına yalnızlık ona mahsus ya mahsuscuktan diyor ruhuma küçük bir çocuğu kandırır gibi aldanma sen bana adının duası günahların için kavgamdı
yalnızlık cinayettir ama sen değilsin katilim
alicengizoyunu (…katlim için sıraya girenlere bir söz verdim…ama sana sadece aşk’ı verdim…)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yalnızlık cinayettir... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yalnızlık cinayettir... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hani şarkıda der ya "taş olup göğsüme oturdun gittin , dört yanımdan esiyorsun güz gibi" bu güz işte tüm suçlu , yalnızlık cinayettir dost ve hep bir cinayete kurban gidiyor sözlerimiz...yine aynı şarkıdan "seni uzaklara saldım elimle , gün batıyor gün üstüne buz gibi"...yüreğine sağlık dost...sevgimle...
Her yalnızlık kendine cinayettir. Gidenlerin haberi olmaz bu infazdan, sadece geriye kalan ruhlar çeker acıyı. Aşk her zaman kaçıp gider, sıyrılır bu yalandan.
ezelden şimdi ve artık susuşlarım var yorgun ruh iklimlerim ve ikilemlerim hasretimin saltanat sürdüğü gönlümde hala isyanlarım cinnetlerim günahlarım bir de kavgam var
ve bunlara sınır bekçiliği yapan yalnızlığım var ama hiç biri yakın değil senin kadar
sevgimle
(aklıma eski bir bilemece geldi. köşk sahibinin katili kim ? hizmetci mi, kâhya mı, bahçıvan mı ? acaba hangisi ??? ) yoksa bahçıvanın sulamayı unuttuğu çiçekler mi ? )
neden mi?
onları çözdüğü için:))
saygılar.