Yollara bakıp, gelirsin diye bekledim,
umutla, inatla, sessizce tükendim.
Kalbimi harcadın, neydi sevmenin bedeli?
Alnıma yazılmış… Sensizliğin soğuk eli.

Zaman geçmedi aslında, sen erkenden tükettin,
o güzelim sevgiyi, bile bile kirlettin.
Bir çift göz uğruna beni silip geçtin,
bir yalanla yıkıldı aşk… Sevgi dediğin.

Hani ellerim, ellerinde sonsuzdu...
Hani gözlerin, başkasına bakmazdı, yorgundu?
Hani bu aşkın yolu cennette son bulurdu,
meğer cennet bile bize varmadan kayboldu.

Seninle kurduğumuz o güzel hayalleri,
bir sözünle yaktın, yıktın, viran ettin her yeri.
Gidiyorum taa uzaklara, Yunus Emre misali,
hiç aklına gelmiyor mu, nasıl yatıyorsun geceleri?

Gittiğin yerde huzur bulur musun bilmiyorum,
benimle kalan hasretle avunuyorum.
Sevgi dedik, yıkıldı her bir yanımız,
senin yanlışınla bitti masalımız…

Sen beni değil, yanlışı seçtin,
ben seni değil, yalancı, sen beni kaybettin.