Ortaçlarım var;
Sıradan yaşam ortaçlarım

Sokulgan;
Kırçıllı boz tekir, bir ayağı kar beyazı
içlerinde en çok
o sevilmek ister
ayağımın dibinden ayrılmaz
bir gün eceli de o olur herhalde

Savurgan;
O da gri çizgili tekir
Eliyle mamaları savurur
hee oyuncak onlar

Atılgan;
Siyah beyaz parçalı, sanki üstünde maske
çok çeviktir
bir kafa, bir göz
sıçan nakavt

Isırgan;
Kül rengi, içine kapanık
evlerden ırak
Ağzında kül dikeni

Bezirgan;
Yağlı sarı samur, tombul ve tembel
O tam ben
hazırdan başkasını yemez
bir de kendini sever

Doğurgan;
Çoğunun annesi, kart bir alaca tekir
Onun için fark etmez
sarı, beyaz, kara, gri
hepsini doğurur
mavi olsa onu da doğurur
kedi "Kybele"

Çekingen;
Soluk krem, tek gözlü
Daha bir kez okşamışlığım yoktur
mamayı uzaktan bekler
Ben eve girince yer

Alıngan;
Kahverengi benekli, en küçük hareketi yük sayar
ilk o küser
ortaya bağırdığımda
kıçını döner gider
bir yandan başını benden ayırmaz
Öyle bir bakar ki
"ben senin a..." dedirttirir

Bölüşken;
Açık gri, sevimli ve sadık
Bana sıçan tutar — tutar getirir
paylaşmak onda içgüdü

Sıkılgan;
Sütlü kahve tonlarında, yumuşak tüyleri ters
Siz hiç "puf" diyen kedi gördünüz mü?
her gün bana oflar, puflar
Tam kışlık

Savaşkan;
Simsiyah, gözleri kıvılcım
boş alanda katalar çizer
ters paran de, düz paran de
adü yü ket, ket ’ket ruyü
hepimiz ondan korkarız
insan olsa street fighter oynar

Edilgen;
Duman rengi, yumuşak huylu
kendi erkek, kesik kuyruklu
erkeklerden ayrılmaz
dişilerden nefret eder
erkekler en çok onu sever

Sevinken;
Tarçın rengi ışıl
iki tane mama at
ondan benden iyisi yok
bir mutluluk, bir mutluluk
Siz de yoktur

Yalnız biri var ki;
Onun yeri ayrıdır
Ağzı, ayakları, dili, damağı mühürlü
Safkan tekir, desenleri düzgün, tüyleri ışıltılı
Erkeklik abidesi
Üç mahalleyi dölledi
benim dibimde durmasın

Neyse, daha uzatıp sıkmayayım
mahallenin bütün genleri, ganları bende
O kadar mamadan sonra

Ben de Ant ovalı (andavallı)
kır kel olanı
Yinişgen