Çileler vuslatı zindan ederken,
Sürgün olan kalbi, dermeden gittin,
Güzel duygularım bir bir giderken,
Kalbimde sevgiyle, durmadan gittin.

Üşüyor kalbimin virandır hâlî,
Affolmaz günahı çoktur vebâlî,
Çaresiz ruhumun her bir ahvâlî,
Dostlara bir selâm vermeden gittin.

Gülmedi yüzüme bahar mevsimi,
Solan hülyâlarım yaktı resmimi,
Durdurmadı gözler akan nehrimi,
Yaralı gönlümü sarmadan gittin.

Nice secdelere eğdim başımı,
Kilitli gönlümün her bir taşını,
Yırtıp atmak için aşkın naşını,
Kader zincirini kırmadan gittin.

Geceyi örterken hüzün perdesi,
Yüreğim titredi, tuttu nefesi,
Çalmadı kapımı dostun gözdesi,
Gülüşün ruhuma, girmeden gittin.

Bir umut bekledim her bir işinde,
Aldandım kalbimin her yoldaşında,
Gözyaşım akardı, secde başında,
Rahmet-i Mevlâ’yı görmeden gittin.

İçimde feryat var, dışımda sükun,
Bir yanım Ferhat’ken, bir yanım Mecnun,
Her nefes bir firkat, her an bir zebun,
Hayâtım bayrama ermeden gittin.

Bir zaman vardı ki, düşler çağlardı,
Kalbimde güllerin rengi ağlardı,
Ömrümün yolları dimdik dağlardı,
Gönlüm o menzile varmadan gittin.

...andelip...