TEK TESELLİM "SECCADEM"
Bir şey zorluyor beni, ya; akli muvazenem
Ya da şu deli yürek” tek tesellim seccadem” Arasında kalmışım bu tuhaf cenderenin Dün kayıp bu gün garip yarın kim bilir kimin Gölgelerin aslı yok, beyni zorlayan düşler O düşler ki; suların aynasına düşmüşler Gönlüm sur yıkan gülle, beynim duvar, kerpiçten Dövüyor var gücüyle, müdahale hariçten Alnım öper secdeyi Hak’ka akar arzuhal Gayrisinde huzur yok hepsi boş hep ham hayal Sevda bu! Acı girift, ne yol var ne bir çare Akıl! ..Lakin etmiyor “yürekle istişare” “Gel” diyemem gelemez, o; çözülmez kördüğüm O hayalimde yumak, örüp örüp çözdüğüm Mantık; Ölçü kalıbı, oval dikdörtgen kare Şekiller emri vaki, tepe çizgi ve tane Hissiyatım toz duman, her şey ölçüsüz sakil Gidip gelir durmadan hem de aletsiz nakil Zahir de akıl benim! .. Yürek “benim yüreğim” Peki! ..Bu kavga niye? Lakin bana soran kim? ! Aklı oynatır mıyım? Belli olmaz, korkarım Kimin için? Değer mi? Bilmem! . Bilsem sorarım Neden soracağım ki, benim gibi kim bilir Bu öyle bir sevda ki “Ölü görse dirilir” Akıl! ..Kabuğunda kal! Dur saldırma her yere Zirvedesin bu yeter! .. Zavallı küçük fare Ömrümü kemir benim ötesine güç yetmez Nafile! ..Bu yüreği “hiç bir güç bitiremez” Ömür; Gönül ve aklın arasında med-cezir Gönül padişah olmuş akıl kapıda vezir Padişaha taht benim, vezire kapı kulu Gece gündüz eğitim,sanki “meczup okulu” Ey başım, deli başım! .. Sen kalkma o secdeden Hak’ka tevekkül et ki “kan gelsin yüreğinden” Bir şey zorluyor beni, ya; akli muvazenem Ya da bu deli yürek! .. “Tek tesellim seccadem” Kadir ALBAYRAK |