0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
152
Okunma
Bu şehir yağmurlu bu sabah
Ama asıl ıslanan, benim içimdeki çocuk
Yıllar önce ağlamayı unutmuşken
Bugün gözleri yeniden buğulu…
Bir vapur sesi çalıyor uzaktan,
Belki de birine veda,
Belki de kavuşmaya beş kala
Ama ben, hep arada kalanlardanım.
Cam kenarında bir çay soğuyor sessizce,
Ve sensizlik, şeker gibi eriyor içinde.
Bu sabah her şey biraz eksik,
Her şey biraz sen gibi uzak…
Bir martı süzülüyor gri göğün altından,
Kanatlarında geçmişin tortusu var.
Sokaklar suskun, insanlar aceleci
Kimse kimseye bakmıyor,
Kimse kimseyi duymuyor.
Bu şehir yağmurlu bu sabah
Ve ben, içimde eski bir hikâyeyi
Tekrar tekrar okuyorum
Sonu belli, ama yine de umutla.
5.0
100% (1)
