Birgün, anlarsın,
Sevdiğinde sende birini delicesine,
Acılar içinde kahrolup,
Yanmak yıkılmak nasıl oluyormuş,
Uykuların kaçtığında, uyumayı özleyip uykusuzluk,
Nasıl bir özlemmiş,
Birgün, anlarsın,
Gecelerin ne kör karanlıklar olduğunu,
Sabahların bir türlü gelmeyişini, sende yaşayınca,
İçindeki duyguların kahrolan ,acının dayanılmaz sancısını,
Kalbinde duyduğunda,
Birgün, anlarsın,
Çaresizlik kapını defalarca çaldığında,
Gözyaşlarının göz pınarlarından, sel olup aktığında,
Sevda denen o acı ızdırabın, verdiği derin yaraların,
Yandığında,
Kapı,pencerelerde günlerce beklediğini,
Yollarda gittiğin o buluştuğun yerlerin,
Kaldırım taşlarını ezberlediğinde,
Birgün, mutlaka anlarsın,
Sevmek nasılmış,
Hayaller kurarsın hayata dair,
Geldi buradaydı, şimdi yanımdaydı ,
Kısa da olsa ne olur, olsan diye,
Kendi kendine konuşmalar başlar içinde,
Serzenişler,
Seslenişler,
Yüreğinle konuşursun,hiç bıkmadan sıkılmadan,
Yorulmadan, cevap alamayacağını bildiğin halde,
Sende böylesi büyük bir sevdaya, düşersen sevdiğim,
Birgün, sende anlarsın,
Sevmek ne kadar güzel ve acı oluğunu,
Birgün, anlarsın,
Umarım bir gün seversin, sen de benim gibi,

n.altın ...10.10.2008...ist