Camdan Kalp
Kumu nar ile eritip aşk ile üfledin
Mavi göz ile dövüp / kırılmasın diye Hani kül içinde usul usul soğuttun ya Söylesene usta Benim hüznüm niye soğumaz Neden paramparçayım usta Yalnızlığımı tatlı söz ile eriten olmadı Götüremedim bakışımı pınarlara Akmak istedim nazlı gözlere Çok istedim, beni sever misin diyemedim Duvarlarımda renksizliğim / şekilsizim Kalbimi aşk ile dövsene usta Sevdanın alfabesini öğret bileyim Yarin nefes aldığı şehir hangisi / gidilir mi Karanlıkta yitirdim düşlerimi Aşk nasıl bir okyanustur aşılmıyor Vuslat böyle hep derin midir Susma anlatıver be usta Eritip acıları, sol yanıma döksen umudu Ateşler içinde gönül Şeklinde aşk Kendine faydası olmaz sevdanın Vuslat ile dövüp şu kalbi Küllerimin içinde ağır ağır soğutuver be usta Nevim Karahan |
Hüzün döver gece yarısı içimizdeki yangın. Her sevinç erirken yalnızlıklarımızda neden hep kederler kalır avuçlarımızda usta. Sol yanım yanıyor, deliniyor dudaklarımdan süzülürken dolunay ve karanlık örterken gözyaşlarımı, titriyor üşüyen kaldırımlar. Küllerimde ayrılık tozları, ne olur beni vuslatlarda öldür be usta.