(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Vs vs vs Demiş Fravu Kadında he ya heyya demiş Ama Fravun tok kalbinde bol susamlı Çin işi işkencesi kaçarken kasabı kesen inekleri görünce uyumuş kalmış kadın
Bu şiirin atış cepleri Zinhar Fransız’a ait değildir Türkçe alt yazı geçmeme gerek yoktur herhalde
"Susam tanesiyle örtülmüş bir yalnızlık... Saray sofralarında yankılanan açlık...”
Bu şiirde bir kadının gözünden değil, kadının göze dönüşmesinden konuşuluyor. Simit: Sıradanlığın simgesi; bastırılmışlığın halkası. Ama onun karşısında ihtişamlı bir masa: Kadının tabak tabak sunulduğu bir ziyafet rüyası. Ayva bir gülüşe benzer burada, çilek ise suskun bir çığlığa. Dilber dudağı, hanım göbeği — arzunun şekerlemeye dönüştüğü bir vitrindir bu. Kadın artık sadece bir tat değil, bir tattırılandır.
Ud çalan nedimeler, birer içsel yankı aslında: Kadınlığın nağmelerle çağrıldığı, ama hep ötelenip nesneleştirildiği bir düşeğe kurulu. Közde kahve değil burada içilen; gözlerin cezvesinde pişen bir bakışın yakıcılığı. Ama iştah yok… çünkü bu sofra doymak için değil, görülmek için kurulmuş.
Şair, “gözlerim aç, kalbim tok” derken, görmenin lanetiyle tok olan ama sevilmenin açlığıyla delik deşik kalmış bir kalpten sesleniyor. Son dizeyse bir hançer gibi iner: “Çin işkencesinden farkın yok.” Zamanın damla damla acı verdiği, kadının azar azar tüketildiği, arzu edilen ama asla anlaşılamayan varlık oluşunun çığlığıdır bu.
Şiir; kadının nesneleştirilişine, arzunun bastırılışına ve aşkın yokluğunda kurulmuş sahte ihtişama tokat gibi bir çığlık bırakıyor.
Bu sayfaya gelmeyi seviyorum her zaman farklı tarz hoşuma gider
Sen yine de sev onu, sevmekten kimse ölmez...Mesela ben zombi gibiyim onun yüzünden,her gün daha fazla ölüyorum onun yüzünden.Fakat paradoksal şekilde insan olmaya en yakın tarafım da onu sevmek...Yani benim bir canavar olmam da onun yüzünden,yüreğimde taşıdığım bir serçe telaşım da onun yüzünden.Sevmek insan olmaya en yakın tarafımızdır,tarafını kaybetme... Güzel bir şiir olmuş yine, selamlar :)
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.