VE HÜZÜN 89
Sararınca yaprakları evvel zaman göçlerinin hele hele
Bir köy atılır yabana Tuna Boyları’nda selzede Adı Akpınar Ak pınarlarında karasevdalı kızlar çeyiz yıkar. Esince pelin kokulu akşam yelleri asmalı bahçelerde Yıllanmış bir hüzün çöker terkedilmiş evlere hane hane Oyalanıp durman böyle bu yad ellerde niye? Baba ocağından kalkar gelir bu çağrılar Tozlu yolun taşı topacı bile hasretinden çatlar. Galip SERTEL |