0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
Ben dertli bir şairin kalemiyle kağıda;
Yazdığı gamlı şiir, mısrasında ki ahım.
Mürekkep döküldükçe hece başlar ağıda;
Cümlesinde ağlarım; göz yaşıdır izahım.
Kalem gıcırdadıkça sayfa kalmaz pürüzsüz,
Her bir harfi bir derttir, yazıldıkça ölümsüz,
Olup çıkar karşıma, içimde olan öksüz;
Okudukça hıçkırıp der ki: Medet ALLAH’ım.
Dörtlüklerin içinde koşarken yalnızlığım,
Biraz huzur ararım, bundandır dolandığım.
Şiir gönül feryadım, şiir sessiz çığlığım,
Dert, keder, gam içinde yalnız ben şehinşahım.
Keskin bir makas gibi mısraların arası,
Kırpıyor, ciğerimin kapanmıyor yarası,
Ziyan oldu ömrümde gençliğimin safhası,
İşte böyle gelip geçti, sanki baht-ı siyahım.
5.0
100% (1)
