0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
114
Okunma
Kalp mi Kaldı İnsanda?
Bir zamanlar sevda vardı,
Göz göze gelince yanardı yürek,
Bir çift sözle başlardı masallar,
Şimdi ne sevda var, ne emek…
Bir tebessüm yeterdi umut olmaya,
Şimdi gülüşler hesaplı, bakışlar suni,
Bir el uzanırdı karanlığa ışık diye,
Şimdi eller titrek, yürek buz gibi…
Kalp mi kaldı insanda?
Her şey çıkar, her şey hesap,
Sevgi de tartılır terazide artık,
İçtenlik yok, merhamet azap…
Kırlangıçlar dönerdi baharla birlikte,
Şimdi mevsimler bile küsmüş zamana,
Bir çocuk ağlasa duymaz kimse,
Çünkü kulaklar tıkalı, yürek savrulmuş rüzgâra…
Kalp mi kaldı insanda?
Taş kesilmiş tenin altında saklı,
Ne ağlamak çare ne affetmek güç,
İnsan, insana en uzak artık…
Şenol
5.0
100% (1)
