0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
180
Okunma
Gökkuşaklarının düşmesi gereken yerde,
Karartı
Kıpırtısız, soluğu kesilmiş sessizlik,
Bir ucu kopmuş salıncaklar var,
Matemim neye anlamıyorum.
Solmuş gül kırıntılarından,
Sevda mağlubiyetinin yıkıntılarından,
Kalemlerimden hikayesizlik kaprisi akıyor defterlerime.
Akşamüstüleri aklım virane,
Gündoğumlarında gözlerim dolu,
Elim ayağım titriyor neşeli bir sesle;
Kıskanmamla,
İmrenmemle,
Heveslerin bile terk ettiği kursağımdan iğrenmemle,
Ve uyanıklık, sancıyla hatıraları kusturuyor,
Kalbimdeki boş araziler daha ne kadar çoğalacak bilmiyorum,
"Sevgiden yana bu kadar cahil olmamalı insan" diyorum,
Terk edilmeyi bu kadar iyi ögrenmemeli,
Hayatının her bir kısmını gecelerde örmemeli:
Dumanla, isle, pusla!
Acı çekmek gibi bir hususta,
Olmamalı bir usta!
5.0
100% (1)
