Yargısız infazlara alışkınım ben
Yıllarca bıtmedı sorgularım
Gitgide büyüttüm koynumda güvensizliğimi
Hapsolmuş beyaz güvercindim zindanında

Her yaklaştıgında kirli ellerinle
Dokunacağından korkardım
Çırpındıkça zarar verdin
Titreyen yüreğime

Oysa bıraksaydın
Uçsaydım yanında
Başka olurdu her şey
Kabartırdım tüylerimi
Daha başka severdim seni
Korkularıma sapan tutmasaydın

Kafesımı attın en ücra köşeye
Sevmek için almadın eline
Hoyratça savurdun
Engelledin gün ışıgımı
Uçamıyordu bedenim
Kanatlarımı kırmıştın

Denızın kokusuna
Gökyüzünün mavısıne
Ormanın yeşiline
Hasret kaldı bedenim
Suyun serinliği nasıldı unutmuştum

İlgisizlik eritti sevincimi
Alevden oluşan güvercın kadar bile
Şanslı değildim çocuk gözünde
Gülüşlerim kayboldu zamanla
Karabasan gibi bastırdın üzerime
Yok oluşumu izledin...