Yanında iken hiç değer vermezdin
Uzaktan uzağa veren istemem
Bakar varlığımı asla görmezdin
Ele yar olunca gören istemem

Emrinde’yim dedim kıymet bilmedin
Bir tebessüm ile yüze gülmedin
Kollarımı sonsuz açtım gelmedin
İş işten geçince saran istemem

Feryadımı duymaz kulak tıkardın
Tahammul etmezdin canım sıkardın
Hergün surat asar kaşın yıkardın
Ne latife ne de yàren istemem

Çaresi olmayan yarasın bende
Ne arayıp neyi buldum ki sende
El izlerin kaldı çürüye tende
Gayri hayatıma giren istemem

Zemheri ayazı yüreğin her an
Doğmaz ki güneşim ısıtsın bir an
Kalbim paramparça yaşantım vir an
Yıkık enkaza el süren istemem

Ne ölümü bildim ne de dirimi
Bilmedim gönlünde olan yerimi
Kör bıçakla yüzdün yüzdün derimi
Zalimden merasim tören istemem

Gayretli’nin adı batsın şu yere
Ölen ölmüş ölmez ki iki kere
Kazılmış mezarım bedenim gire
Senden dua ayet kur’an istemem

İzzet Gayretli
T.R 21. 11. 1997