masivaMASİVA arıyorum masivasında evrenimi, seni ey sevgili, görünmez gerçeği... bileklerimde iz varsa kanımdandır, adı belirsiz, kendi sebebsiz canımdandır. akıp duran, sevdasına yolcu... umudun ve çaresizliğin doğurduğu... yolllar vardır sana çıkar, çıkar ki durmadan kapanır kapılar, revan olmuş hunuma siyah pamuk, ne de meftun olmuş aynıma keder ağlar... sen söyle diller erir kıskacında sen söyle varır yollar ışığa kelebek kanatlarım kırıldı umut, ah minel umut yarına... çelikten kabzan sanmaki kesmedi gamzen ruhumda, ellerim kilitli, bir zavallı gedayım bu mecliste musa’ya tecelli, bana sen yetti... varsa kırılmaz sırçalar çıksın ortaya ortalık hun oldu, sebep yok yarına eğer eller susmuşsa konuşsun gözler belki bir ziya bahşolur bu sebepten sonsuza kesildi etlerim, derim soyuldu hallacı bendim, soyum kurudu enel hak da yoksa bir kusur kusursuz olanlar niye vuruldu bendim mahyalarda kazınan mahya sırdır, kendi sırrını arayan kamış kuyuda sonsuza dek kalacak ve susmayan ney’ler yine yine susmayacak.... susma ey ney, inle nalan ol ol bir kabristanda bitmeyen yol bağrın yanık, kalmışsın masivada masivada ’O’ yok boş yere ağlama... arıyorum masivasında evrenimi, seni ey sevgili, görünmez gerçeği... |
fraklıydı..
ve güzel
Tebriklerimle...