Yalnız seni sevenleri sevmek sevgi değil, değiş tokuştur. CENAP ŞAHABETTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
mahya
nahvet
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 5 yorum · 1747 okunma
 mahya
MAHYA
Asıldım ben mahyalar arasında, Zikrolundum. Kimdim ben? neydim... Nasıl bir şeydim... Astılar beni mahyalara, Asıldım,yandım,kül oldum... Vardı bir kaç kelebek, Sözde ziyama yaklaşan, Yanacağını bile bile kanat çırpan, Neydi bendeki bu ışık, Bu ziya nerden geldi, Neden mahyalarda bir hamak yalnızlığı gerildi, Beni kim yazdı, kim sevdi, Kim bana gönül verdi. Asıldım mahyalar arasında, Haşrolundum. Ramazanlarda doğdum, Neydi sebebim, neydi doğuşum. Ben hicran dolu kayboluştum, Kim yad etti beni, Neydi ki bu iftar vakitleri, Neydi sahur seherleri, Kimdi beni oruç niyetine açan, Kimdi kubbede bu hoş sadayı bırakan, Zakkum yalnızlığımı kim farketti, Ben değilim ki Bir ermişin müridi. Ya da değilim ki Koskoca harputlu seyyid mahmud semani... Kim beni buldu, Kim beni mahyalara mühürledi... Asıldım ben mahyalar arasında, Sabrolundum. Yine okundu akşam ezanları, Kasvet doldu içime, Ağlamak istiyorum, Engel oluyor birileri, Nedendir duyulmaz mahyaların çığlığı, Nedendir sorulmaz Bu yanan ışık mıdır, Yoksa aşk mıdır, Yanan aşık mıdır, Mecnun mudur, Leyla mıdır... Dağları delen Ferhat mıdır, Elbiseyi diken İdris midir, Testereye giden Zekeriyya, Nemrut’ta, korlara giren İbrahim midir, Kuyulara giren Yusuf mudur, Tecelliye gark olan Musa mıdır, Beni neden astınız mahyalara, Ah mahyalar, İftarlarda,ezanlarda, Sabrın sonunda mahyalar... Ben kimdim,beni kim astı mahyalara, Beni kim halk eyledi, Kim yükledi sırtıma bu yükleri, Bu dağları kim verdi... Kim dedirtti elest meclisinde Kalu bela... Asıldım mahyalar arasında, Farkolundum. Zehir zıkkım yediğim, Aşları kim verdi, Kim bol taama, Ahsen rızka, Şükürsüz şükür dedirtti... Zemherilerde beni kim kavurdu, Kim yüzdü derilerimi, Kamçı kamçı kim büyüttü Kasvetleri. Yakut suda mahyalar boğuldu, Annesiz arılara, Boş kovanlar sunuldu... Asıldım mahyalar arasında Keşfolundum... Ellerim gitmedi mi Rahlelere, Sonra girmedi mi Binlerce kıymık beynime, Kimdim ben neydim, Küffar mıydım Babil’de, Harut muydum sihirde, Savrulan yel miydim seherde, Akrepler kıskacında eritti Gerçeği, Nefesler maverasında kanattı Hançeri... Ben kimdim,kim astı beni mahyalara Beni kim fehmetti, Kardelenler içinde saklar duasını, Avuçlarında gizler En onulmaz günahını... Asıldım mahyalar arasında Setrolundum... MURAT GÜRSES |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
mahya şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
nahvet
27 Ekim 2008 Pazartesi 14:09:07
hepinizi sevgiyle kucaklıyorum ama dertsiz yürek kanamaz, eğer bir yürek kanamıyorsa da çağlamaz ilham ırmakları kaynağını dertten,kederden,mihnetten alır, dert olmazsa yürek kanamaz, yürek kanamazsa ilham pınarları çağlamaz... kanasın ki yüreğimiz kımıldasın kalemimiz.... okyanusun deriniklerinde bir yerde ya da en ulaşılmaz göklerde benim şiirim ama onu bulamıyorum yıllardır arıyorum ama nafile:( ama bir gün bulacağım işte o gün mahyalarda haşrolacağım... üstad N.F.K'in dediği gibi şiir mutlak hakikati arama işidir......
Cevap Yaz
deryaxderya
25 Ekim 2008 Cumartesi 23:33:53
Dolu dolu ve doyasıya şiir okutan yürek, dert görmesin diyelim ve tebriklerimizi bırakalım sayfaya...
Selamlarımla.
Şahin Hanelçi
25 Ekim 2008 Cumartesi 16:16:29
Ramazanlarda doğdum,
Neydi sebebim, neydi doğuşum.
Ben hicran dolu kayboluştum,
Kim yad etti beni,
Neydi ki bu iftar vakitleri,
Neydi sahur seherleri,
Kimdi beni oruç niyetine açan,
Kimdi kubbede bu hoş sadayı bırakan,
Zakkum yalnızlığımı kim farketti,
Ben değilim ki
Bir ermişin müridi.
Ya da değilim ki
Koskoca harputlu seyyid mahmud semani...
Kim beni buldu,
Kim beni mahyalara mühürledi...
Asıldım ben mahyalar arasında,
Sabrolundum.
Yüreğin dert görmesin. Gönülden kutluyorum sizi. Kaleminiz daim olsun. Sevgili arkadaşım.
Saygı ve hürmetlerimle.
Neydi sebebim, neydi doğuşum.
Ben hicran dolu kayboluştum,
Kim yad etti beni,
Neydi ki bu iftar vakitleri,
Neydi sahur seherleri,
Kimdi beni oruç niyetine açan,
Kimdi kubbede bu hoş sadayı bırakan,
Zakkum yalnızlığımı kim farketti,
Ben değilim ki
Bir ermişin müridi.
Ya da değilim ki
Koskoca harputlu seyyid mahmud semani...
Kim beni buldu,
Kim beni mahyalara mühürledi...
Asıldım ben mahyalar arasında,
Sabrolundum.
Yüreğin dert görmesin. Gönülden kutluyorum sizi. Kaleminiz daim olsun. Sevgili arkadaşım.
Saygı ve hürmetlerimle.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 25.10.2008 15:59:17
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1747
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.