BİR KÖŞEDE
Yalnız kaldım kenarda, oturdum bir köşeye
Hiç kendimi bilmeden daldım gittim maziye Yaşadım geçmişimi şurdan, buradan- bölük, pürçük Ne kalmış bak elimde, içi boş bir fanilik Yaşamaksa yaşamak, coşmaksa, coşmak Lazım gerek ve selam hani birazda içmek Günahmış kime ne şarap dem ve türküler Ederiz bir duacık, ‘sevab’ ruhu yeniler Depreşti işte anla birazcıkta anılar. Bakıversene dedi, kafa içi bir beyin Ben kendime gelince, anladım geçmişteyim. KEMAL KEÇELİ |