yalnızlığın dayanılmaz karın ağrıları yine vücudumu sardı
karanlık tüm benliğinle yine üstümde
gidenlere ağlıyorum
gelenlere şaşıyorum
acaba hak ediormu bu benlik mutlu olmayı
bünyem kaldırırımı bu kadar sevgiyi
hiç yaşamadım ki sevgiyi doya doya
damarlarımdaki kan kadar yakın oldu aşk bana
ama ben hep ırak kaldım korktum ondan
mutlu olmak
umutlu olmayı yitirir sanıyordum
yalnızlığıma ağlıyordum
sevgiden kaçıyordum
kapıları kapattım
uyudum
kimsenin görmeyeceği yerlere saklandım
yıllar geçti
ben hala ordaydım
herkes beni unutmuştu
acıya doymuyordum
bedenim hep yenisini istiyordu
kalbim artık acıya alışmıştı
bir gün
sen geldin
elini uzattın
karanlıktı olduğum yer
korkmadın
bilinmezliğe elini uzattın
yabancı geldin önceleri
yıllardır kapalı olan kapıya baktım
farkında olmadan ben.açılmış kendiliğinden
gülümsedim sana
gülümsedin bana
işte dedim
sanırım bunca yıl saklanmamım sebebi o
ben onu bekliyormuşum
farkında olmadan onu istemişim hep
acıları
onu hak etmek için yaşamışım
elini tuttum
içimdeki durgun sular hareketlendi
ve o an aşka inandım
o an aşk varmış dedim
ama yinede korkuyordum
geri dönmek istedim
kendine çektin gidemedim geriye
arkama baktım
önümdeki aydınlık geldi aklıma
ardımdaki karanlığı
o anda geçmişe gömdüm geçmişteki benliğimle
olan her şeyi unuttum
umutlu olmayı hak ediodum bende herkes gibi
yalnız oldum
bunca yıl ne geçti elime koca bir hiçten öte
yıllardır uyuduğum yuvaya ve eski benliğime veda ettim son kez
bir daha görüşmemek üzere
ağladı arkamdan karanlık
günlerce
gece yağan yağmuru izledim sesi dinledim
ve gökgürültüsünün sesine inat vazgeçmedim senden
son sürat yanına geldim
beni bekliyormuşsun sende
sarıldım
hiç bırakmamacasına
ve doyasıya öptüm
en güzelinden en güzel yerinden
hiç gitme yanımdan dedim
içimden yemin ettim
ömrümün sonuna kadar
her ne olursa olsun
hep seninle kalmaya
hep senin olmaya
o an gök gürültüsü sustu
vazgeçti benden
karanlık son kez çağırdı
ama gidemedim
gitmek istemedim
veda etmiştim bir kere
neden döneyim ki
neden onu sana seçeyim ki
sen benim her şeyimsin
seni neden bırakayım ki
hem gidemem ki ben sensiz
senide götürürüm yanımda
bu gece yatmadan önce yine dua edicim
iyi ki geldin o karanlığa
ve iyi ki çıkardın ordan beni
yoksa böceklerin arasında yok olacaktım
ve her o yok oluşta hep ağlayacaktım
seni tanımadığıma ağlayacaktım.