www.youtube.com/watch?v=tWjXljOmu-I



ŞİİRİ OKURKEN BU MÜZİĞİDE DİNLERSENİZ SATIR ARALARINA SIKIŞIP KALAN DUYGULAR SİZE DAHA TANIDIK GELECEK

Ne zaman bu şarkı kulağımda olsa seni düşünüyorum
Yaşattığın onca mutlu anın aksine hüzün kaplıyor içimi
Daralıyorum..
Birlikte hiç yürüyemediğimz uzunca bir yolun sonunda görüyüorum seni
Diğer ucunda ben
Ellerim ellerini tutmadı hiç ve hiç bilmiyorum sarıldığundaki halini
Bunlara rağmen seni gördüğüm anda kavuşacağımız anı düşünuyorum
Gülümsüyorum..gülümsüyorsun..
Kalbim eskisinden de heycanlı ağlıyorum hafiften.
Bana el sallıyorsun mutluluğum dahadaa katlanıyor.
O yolda belki onlarca insan var ama ne sen nede ben ikimizde kimsenin farkında değiliz
Dünya umrumuzda değil sadece birbirimizi görüyor gözlerimiz
Benimle aynı anda baktığını ve gözlerini kaçırdığını hissediyorum
Hafif bi pişmanlık bi yutkunma… bi başını öne eğme… utanma…
Hakkatten niye utanıyoruz ki
Sevmek utanılacak bir şey mi
Kelimeler o an düğümleniyor boğazımda
İçimde buruk bir acı sana bakıyorum sende bana bakıyorsun
Hiç birlikte uyumadığımz halde kaç sabaha terler içinde uyandığımı hatırlıyorum..
Bazı sabahların onca soğuğuna rağmen bi elimin tarifsiz bir sıcaklıkta olduğunu da..
Ne zaman sesini duysam mutlu olduğumu
Hatırladığım onca güzel şeye rağmen içim acımaklı
Hakattten niye acıyor içim diye soramıyorum bile kendime
Sana bakarken daldığım hayal balonundan kızım çekip çıkartıyor
Anne diyor parka gidelim
Beni hiç dinlemeden koşuyor bile parka
Arkasında kızım diye seslenen bir adam
O an için tanıyamıyorum onu
Adam işte
Kızımın arkasından bakıp kalıyorum toparlanamıyorum
Hala gözlerim sende
Biraz durup idrak etmeye çalışıyrum bu anı
Tam o sırada bebek arabasıyla bir kadın yaklaşıyor sana
Gülümsüyorsun ona ben sizi izliyorum
Kardeşin olabilme ihtimali yada ne bileyim yoldan geçen bir tanıdıkdır diyip avunuyorum
Çok geçmiyor ki karın olduğunu anlıyorum o kadının
Senle karşılaştığım anki içime düşen ateş katlanıyor milyon katına
Beynim düşünmeyi kesiyor
Ayaklarım gitmek için niyetli sırtımda dönmeye hazır
Ama gidemiyorum
Biliyorsun senden kaçtıkça nasılda sana geldiğimi
İzliyorum öylece
Sen sonraları yine beni göruyorsun..
O an sol gözümden düşen o sıcak yaş içimdeki ateşi dahada körüklüyor
Yolun bir ucunda sen diğerinde ben
Kaderine mahkum olmuş iki zavallı insan
Yanlarımzda hiç olmaması gereken insanlar
Kızım geri geliyor arkasından eşim
Şekerini gösteriyor bana sarılıyorum
Baba diyor eşime
Benm kızım niye o adama baba diyor
Bunları düşünürken geçip gidiyorz yanlarımzdan
Hayatımızda birbirmize ait tek bir ortak şey bırakmadan yüruyoruz
Annesi ben olmadığım bebeğinle uzaklaşıyorsun öylece
Babası sen olmadığın kızımla yürüyorum bende
Bizim olmayan hayatlarımızda yaşamaya devam ediyoruz sessizce
Sen ….ben
Uzaklaştıkça dahada yakınlaşan
Çözüldükçe kör düğüm olan ölü aşkımızı rahat uyuması için terkediyorz
Bir daha ne zaman ne şekilde görürz birbirmiz bilmiyorum
Tek bildiğim seni hala ilk günkü gibi sevdiğim
Bizim olmayan çocuklarımzla öylece çekip giderken
Sanki hiç tanımamış gibi bakmıyoruz bile artık yüzümüze
Umursamazmış hayat
Hayat hep borçlu olmakmış
Hep yenik olmakmış
Mutlu sandiğin her anın aslında yok olmasıymış
Hayat bize en büyük cezasını vermiş aşkım
Seni benden almış beni sana hasret bırakmış
…..