belki de hiç sevildiğini hissetmemişti
mümkün olan her şey uzak
kelimeler yankılanıyordu dimağında..

şimdi bir papatya hüznü vardı kalbinde
ya seviyor ya sevmiyordu
ya ölesiye tutsak ya da özgür
prangalarla esirdi nakıs gençliği..

yeni şarkılar söylemek lazımdı
ve yeni cümlelere anlamlar katarak
bir özgürlük nidası değmeliydi kulaklara
o mutlak sonsuzluk görülmeliydi..

şimdi esaretinin yeni gününe bir sigara yak
dumanı alsın götürsün tüm efkarını..

her andığında yeniden başlar gibi
ve ürktüğünde sana güven veren o ses
sessizliğinin seslerinde bulur ya seni..

bir boşluk çizmişsin ve etrafındasın
istemezsin asla kimse olmasın
şehrin her yerinde o şarkı çalsın
ve yalnızca onunla aşkının dansındasın..

seyirci mahlukat gıpta duyuyor her nüktesine
kollarındayken gözlerinde o müthiş imge
yüreğinde hiç değişmez mutlu simge
ebedî bir sürur katıyor bu aşkın dansına..