Kırgın cümle
sanki bir köz..
Uzak sınırları ufkumun,
delice, içimde;
bir başkası..

Kanatları gökleri kaplayan melek,
azabı vicdanımın, ey yürek!
Bir tüy düştü beka saflarından,
yazarım banarak denizlere..
Düşer kelimelerim kızgın volkanlar üzerine,
taşarım..

Duman olur kokteyli acı soğuklara,
Yağmur olur yağarım,
sen; can alıcı cümle,
kaybolduğum ülke, psikolya..
Sorgun cezbelerinde kendimden geçerek
aralamak hayatı heyhat; manolya..

Keşmakeş sarıyor dört bir yanı,
bir duman daha, uyuşurken damarlarım,
ucu ölüm kokan o derin nefes..
Telezzüz-ü daimi gibisin, müebbet enkaz.
Ve kalırsın ifratın debdebesinde,
muallak istikbal serzenişi,
yutak sıkışıp geçmez olur lokma..
Korkma; seni vurmaz senden başkası
değişse de namlular,
Mermi hep koyduğun yerde..

Dayanak noktaların sirküleri sanrı sevdaları,
olur tekdüze..
Müteferrik mabedlerde aradığın tek ilahı,
aldığın tek nefeste verirken
düşlerine düşen malayani silüeti gölge sanıp
aşık olmanın nedir izahı?

Rengarenk kütüb-ü efdal içinde soluk bir sayfa,
araladın ve gördüğün envara içinde aşkolya..
Nedir benliğinden berî tanıtan seni sana?
Küçük bir papatyada aldığın enfes koku,
kalbinden de öte..
tanıştığın yolcu
hala son durakta...