0
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
170
Okunma
Oysa seneler geçti, bu duruma gelmesi...
Sonra eşyalarla içi döşendi.
Şimdi yaşanması gerekti.
Uyudu, kalktı, mutfakta buzdolabını açtı.
Baktı, baktı...
Bir şeyler atıştırdı.
Salonda oturdu, cep telefonundan bir şeyler yaptı.
O hep beni izledi.
Duvarlar ona hizmet edecekti,
Yerdeki laminantlar da,
Mutfak ocağı,
Kombi ve petekler,
Plastik çift camlı pencereler,
Göl manzarası...
Hep ona sunuldu.
Ama o hiç memnun olmadı.
İçindeki çocuk yaramazlık yaptı,
Ağladı.
O sırada sen de yoktun.
Bilmem neredeydin...
Telefonun bile yoktu.
Bir ilkbahar arefesinde,
İçindeki hazan mevsiminde,
Elindeki bardak kaydı.
Yerde parçalandı.
Sular etrafa saçıldı.
Aklı seneler öncesine, kapı aralığından baktı...
Henüz hepsi tükenmemişken hayatının.
