1- Hoyrat bir rüzgar savurdu !!
Kız son defa
“elveda” diyordu
Yüzünde umutsuzluk hüzünleri
Ve
Yağmur yağmurdu gözleri…


Gelin Arabası’yla yavaş, yavaş uzaklaştı.
Bir çaresizlik sardı duman, duman
Yaman bastı yağmurlar yaman
Yine,
Yağmurlar kara sevdalıydı
Yarınlar kesilmeyen umut
Ve ıslaktı…
Sırtımı yere getiren
Bağrımı ıslatan
Seni Trakya’dan koparan bilmem ki ney?
Bu yağmurdaydı her bir şey…


Kırklar’da, hatırla Kırşehir’i !!
her sevgili yaşayamaz
o günceyi
büyük aşklar nelere kadir bilinmez
gizemi meleklere bile söylenmez
şimdi
dilime takılan tek bir söz var
’yâr büyüktür yâr...


2- Kaç kez çatlar bir tohum
Zamanın akışında?
“Uzun Yol”da,
“Derin İzler” hasret çırpınırken
Ergene’den turnalar geçer
Sesleri ıslak!!!
Ağlayan Köprü’den gelinliğinle geçerken
Doğrudur el salladığım
İliğime kadar yağmurca ıslandığım !!…


Belki,
Kutu gibi evleri olacak
Bahçesinde
Çocukları “kör ebe” oynayacak.
Seyrediyor yine uzaktan
(sen yok-ben yok)
Pencerelere
Dört mevsim kar yağacak…




3- Anlatması güçtür, güç oğul
Şiir kalemle yazılmıyor ki
Ah neylersin oğul,
Beni benden alıp gitti
Bu nasıl bir sevda ki
Ruhum ile uçuşur !!
Hangi güle dokunsam tutuşur…


Ele gelmez sevgili dediğimiz
Bir gönül yangınınca dilsiz !!
Ardından:
Islak türkülerdir söylediğimiz…
27 Mart 1977
Mustafa ERMİŞ