Ben seni sevmeyi,
Yokluğunun ortasında varlığına sarılırken öğrendim,
Aşk ateşi ile seni düşündüğüm her an
Kalbimi sadece seninle doldurmayı öğrendim.
Ben seni beklerken öğrendim zamanı durdurmayı,
Bir sesine, bir nefesine,isminin her hecesine,
Sabırla ördüm, sevgi denen o ince ipliği.
İlmek ilmek nakış gibi
Yüreğimi mühürleyerek sevdim ben seni

Ben her şeyde seni arıyorum
Bergomatlı bir çayın buharında,
Bir erik ağacının dallarına kurduğum sevda salıncağında
Bir lambanın titreyen o sarı ışığında,
Ve her an daha çok özlüyorum seni
Hiç azalmıyor bu özlemin sıcaklığı..
Sen yanımda olmasanda,
Biliyorum...
Bu yangın sadece beni yakmıyor
Sen de özlüyorsun, içten içe..
Ve gecenin en derin yerinde,
Belki de aynı boşluğa bakıyorsun benimle.

Sen göğe açılmış ellerimin duası
Aşkınla aşk ateşinde yandım ben.
Aşk ateşinde yandımda, yanmak değildiki mesele,
Mesele bir ömre yetebilecek kadar sevebilmekti seni…
Yakınını, uzağını, sesini, nefesini
Gülüşünü ,suskunluğunu
Burnumun direğine hapsetmekti bir dirhemlik kokunu
Bir sevdada hasrete gebe, yılmadan yaşayabilmekti seni.
İşte ben böyle yaşıyorum seni
Aşkın ateşinde sen yandınmı bilmem ama
Ben, bu ateş hiç sönmesin diye ,
Sineme sıkıca sarıp saklıyorum seni sevgili..

Şiir: Gizemce Gizemli Şiirler