Yaşam düşlerden kopuk yaşar yavrum
Ama gel!
Seninle annelik düşüne yatalım
Karlar üstünde yalın ayak bir anne
Kollarını açıyor sana
Çok uzak sisli diyarlarda
Koş diyecek gücü yok
Çünkü!
Kokusunu güllerin üzerine bırakmış
Sıcaklığını yüzünü güldüren gülüşüne
Hayallerin arşınlarken gökleri
Sakladım emanetsin diye
İki gözümden
İncecik sözlerle yazdım adını
Cananım
Hislerimde büyüttüm seni
Ana gömleğini biçtim yorgun tenime
Alın yazısı bu derken
Gönül hamalınım sırtımda taşırım seni
Vallahi yorulmam
Sendedir süslü çiçekli yamaçlar
Sendedir mahzun sevgi
Hüzün yağmurlarıma aldırma
Bak kızım!
Nede cesurmuşum analık hissi
Oysa!
Oysa minik kalbin beni tutar ayakta
Annem dereken bana
Sakın pişman olma emiii!

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Allah bir ömür ayırmasın sizi dost...
çok çok güzel şiirdi....sevdiklerimiz için yazılan şiirlerin tadı bir başka oluyor....
bugün içinde hüüzn olmayan tek şiirdi belki de şiiriniz....sealm ve hürmetler...