BESTENİGÂR
Bir mahzunluk çökünce, zamanımın bağına
Dilimde yavaş yavaş, çağladı bestenigâr Yıldızlarım düşünce, ummanımın ağına Sevinçle damla damla, ağladı bestenigâr Kırılan günlerimi, birer birer sisleyip Acıları yakıp da, umutları süsleyip Sancılı gecelerde, yeni aşklar besleyip Bomboş olan yüreği, dağladı bestenigâr Sevdanın denizinden, kor şerbeti içirdi Tatlı nağmeler sunup, teni surdan geçirdi Dudağımda gül açtı, elemleri göçürdü Karanlık yollarımı, bağladı bestenigâr Şarkılar bahçesinde, gönlüm verirken mola Düşmüştüm ilk ışıkla, aydınlanan bir yola Donattı çiçeğini, hem sağa hem de sola Zamanımda huzuru, sağladı bestenigâr |
adı gibi yumuşacık bir şiirdi