Deliyim ben, zincirleri kırılmış bir ruhum,
Sınırları olmayan, uçsuz bucaksız bir coğrafyayım.
Aklın dar kalıplarına sığmayan, özgür bir deli rüzgarım,
Estikçe savururum, yıkarım tüm duvarları.

Gözlerimde yangınlar, ruhumda fırtınalar kopar,
Duygularım volkan gibi patlar, lavlar saçar etrafa.
Kahkahalarım gök gürültüsü gibi yankılanır,
Ağlayışlarım denizin dalgalarıyla yarışır.

Ben deliyim, hayallerim yıldızlar kadar parlak,
Düşlerim gökkuşağı gibi rengarenk, uçsuz bucaksız.
Aklın mantığın sınırlarını aşarım, yeni dünyalar kurarım,
Kendi evrenimde yaşarım, kendi kurallarımla.

Ben deliyim, aşka tutkun, sevdaya vurgunum,
Kalbimin atışları, aşkın ritmiyle dans eder.
Sevdiğim için dünyayı yakarım, kül ederim,
Onun için ölürüm, yeniden doğarım.

Ben deliyim, isyankâr bir ruhum, asi bir yüreğim var,
Haksızlığa, adaletsizliğe karşı dururum, haykırırım.
Zincirleri kırarım, duvarları yıkarım, özgürlüğüme kavuşurum,
Kendi yolumu çizerim, kendi kaderimi yazarım.

Ben deliyim, yalnızım ama güçlü bir yalnızım,
Kendi içimde bir evren yaratırım, orada yaşarım.
Dış dünyanın gürültüsünden, yalanlarından uzak,
Kendi sessizliğimde, kendi deliliğimle huzur bulurum.


Ben deliyim, anlaşılmamak benim kaderim,
Ama umurumda değil, ben kendimi anlarım.
Ben deliyim, ben buyum, değişmem, değişemem,
Ruhumun çığlığı, yankılanır sonsuzluğa.