Şayet bulamazsan dostluğu burda,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.
Zaman olur birgün kalırsan darda,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

Bırakmaz çâresiz hiç bir kulunu,
Bağlamaz kimsenin el ve kolunu.
Nerede şaşırsan çıkış yolunu,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

Küllî kâinatın vekili O’dur,
Milyarca çoğulun tekili O’dur.
Her türlü eksiğin âkili O’dur,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

Sıcağı, soğuğu, rüzgârı veren,
Baharda gülzârı önüne seren,
Rahmetiyle bin bir rızık içeren,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

Zerreye gizleyip nice harika,
Âşikâr olunca hep marka marka,
Onlar da uyarlar amansız çarka,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

Doğumdan mezara O’na muhtacız,
O vermezse bil ki tümümüz açız.
Kudret "ol" demeden naçiziz, naçiz,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

Et parçası akıl bizi güdüyor,
Yokluğu, insana neler ediyor.
İnsan oğlu almış yükü gidiyor,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

Gün olur çözülür düğümler bir bir,
Geçmişin, gözünün önüne gelir.
Bir gün görür isen rüyanda kabir,
Rab’be tevekkül et, O sana yeter.

26.12.2016 (Arşiv)
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan