ZOR GÜLÜM
Yaralı gönlümü düşürdün aşka,
Her güzelde senden eser var gülüm. Gel de huzur getir virâne köşke, Aradığım bir vefâlı yâr gülüm. Nasıl anlatayım bilmem ki sana, Bir yarım gülüşün yetiyor bana, Her türlü kaygıyı atıp bir yana, Hatırımı zaman zaman sor gülüm. Şu dünyada bir kimsesiz seyyahım, Güldürmedi gitti bahtı siyahım, Kim aldırır çıksa göklere ahım, Gece gündüz işim ahu zâr gülüm. Senden de bir vefa görmem bilirim, Hasretinle damla damla eririm, Irmak olur döner sana gelirim, Merhamet et aç sineni sar gülüm. Sağırım, bu sevda neyin nesidir, Adem ile Havva efsanesidir, Beklide ömrümün son bestesidir, Şu gönlüme söz dinletmek zor gülüm. |
Hasretinle damla damla eririm,
Irmak olur döner sana gelirim,
Merhamet et aç sineni sar gülüm.
Şairinin izah kabiliyeti, üstün ahenk ustalığını, kelimeler arasında sağlanan uyum göstermedeki başarısını,
söylemesi zor ifadeleri kolaymış gibi söylemeyi beceren yeteneği ile ortaya çıkmış başarılı bir çalışma.
Kelime köklerinin ( ayakların ) aynı sesle bitmesi konusunda tereddüte düşüren kafiye uygulamaları açısından uyarı gelse bile kafiyelerin oluşumunu da başarılı saymak gerekir.
Şiirin esas nitelikleri bakımından başarı gösteren şiir, zaman zaman farklı durakları kullanmış. İkili durak kullanmak da hata kabul edilemez. Pek çok şairin bir şiirde ikiden fazla durak kullandığına şahit olmuşumdur.
Kısaca şiirdeki genel durumun güzelliğine bakarak şairi kutlamak gerekir.