Senin adını anmak,
Dilimde eski bir yarayı kanatmak,
Tekrar yaralanmak,
Yanmak, kanmak ve aldanmak gibi,
Geçmeyen bir sızı,
Her zaman yeri belli bir boşluk misali…

Senin adını anmak,
Bir çocuğun avuçlarını boş bulması,
Ömrü boyunca gelmeyeni beklemesi,
Gözlerini yollarda yitirmesi gibi.
Bütün oyuncakları kırılmış,
Tüm masalları yarım kalmış gibi.

Beni unuttuğun gün,
Benden vazgeçtiğin o güneşli nisan sabahı,
Ne bilirdim ki o bahar;
Bitmeyecek bir kışın ahı,
Yüreğimin sonsuz dek kırık kalışı,
Öksüzlüğün ilk günü,
Yetimliğimin başlangıcı.

Beni unuttuğun gün,
Güneşimde soluverdi bir anda,
Gökyüzü bile sırtını dönmüştü bana,
Düşman olmuştu artık tüm dünya,
Bir çocuk yalnız kaldığında
Nasıl üşürse yaz gününde bile,
Öyle üşüdüm bende ömrümce.

Sen gittin,
Bütün kapılar yüzüme kapandı.
Sen gittin,
Kokunu bilmediğim baharlar,
Sensiz yazlar, kışlar
Zemheriler ve ayazlar,
Çöl misali asırlar,
Yüreğimde dağlandı.
Sen gittin,
Benden geriye yalnızca bir avuç kül kaldı.

Bir uçurumun kenarında büyüdüm ben,
Hiç kimse beni sevmeden,
Ellerin, sesin, merhametin ve şefkatin olmadan,
Mutlu sabahlara uyanmadan.
Boğazımda yutkunamadığım bir ses;
"anne" demeyi bile bilemeden,
Öğrenemeden.

Ve şimdi,
Yıllar sonra döküyorum içimi,
Ağıt olan bir şiir marifeti;
Beni doğurdun ama hiç sevmedin,
Adımı koydun ama hiç çağırmadın,
Vardım ama hiç olmadım senin için.
Ben de seni yıllar yılı,
Eksik bir dua gibi içimde taşıdım,
Yutkunamadığım bir çığlık gibi.

Şimdi hangi kelime anlatır beni?
Hangi cümle tanımlar ahvalimi?
Hangi kafiye, hangi redif, hangi şiir,
Hangi ses teskin edebilir içimde yanan hasreti?
Hangi mevsim büyütür içimdeki yetimi?

Biliyor musun?
En büyük düşmanın öldü,
Giderken beni de götürdü,
Ellerimle yıkadım,
Ellerimle kefenledim
Ve ellerimle gömdüm onu.
Ancak fark ettim ki bende kalmamıştım,
Seni bunca şeyden sonra belki,
Bir ihtimal sevebilirim sanmıştım.
Herkes hayatın içinde yeşerirken,
Bir ben yanılmış
Ve bir ben yanmıştım.

Geç de olsa gelmeyeceğini,
Beni sevmeyeceğini,
Ve kendinden başkasını önemsemeyeceğini anladım,
Yandım,
Yine yandım
Ve yine beklemekteyim anne.
Ancak bu kez seni değil,
Senin göçünü beklemekteyim ahirete.